( विजय जगताप)
‘ पांढरा हत्ती, अंगापेक्षा वाढलेला बोंगा’ अशी हेटाळणीयुक्त शेलकी विशेषणे वाटयाला आलेले पिंपरी महापालिकेचे वायसीएम हाॅस्पिटल आज कोरोनाच्या संकटात या शहराच्या पाठिशी पहाडासारखं उभं ठाकलं आहे.
१९८६ च्या पहिल्याच टर्ममध्ये महापालिका ताब्यात असलेल्या तत्कालीन खासदार प्रा रामकृष्ण मोरे यांच्या दुरदृष्टीच्या निर्णयातून हे भव्य हाॅस्पिटल उभारण्याचा निर्णय झाला होता. मात्र शहराचा जीव काय? आणि ७०० बेडच्या एवढ्या अवाढव्य हाॅस्पिटलची गरज आहे काय? अशी टिका वायसीएम सुरू झाल्यानंतरही पुढील दहा वर्षे होतच होती. पुढे मात्र नंतर या हाॅस्पिटलची असलेली गरज,त्यावर अवलंबून असलेले आख्खे पुणे जिल्ह्यातील रूग्ण यामुळे वायसीएम ही शहराची ब्रॅन्ड ओळख बनली.
मार्च महिन्यात कोरोनाच्या संसर्गाने जगाला विळखा घातला तसे हा कोरोना पिंपरी चिंचवड शहरावरही येऊन आदळला.मात्र मध्यवर्ती ठिकाण , सक्षम यंत्रणा ,लठ्ठ महापालिका, अनुभवी स्टाफ यामुळे साक्षात मृत्युशी दोन हात करण्यात हे हाॅस्पिटल आज ताकदीने उभे आहे.आज पर्यंत कोरोनातून सुखरूप बरे झालेल्यांची येथील आकडेवारी बघता या हाॅस्पिटलमधील डाॅक्टर, नर्सेस, वाॅर्डबाॅय,पॅरामेडिकल स्टाफ, वाॅचमेन, सफाई कर्मचारी व वैद्यकीय अधिकारी यांचे परिश्रम फळास येत असल्याची सर्वांची भावना आहे.
कोरोना पाॅझिटिव्ह रूग्ण सापडून आज बरोबर एक महिना पूर्ण झाला आहे. सुदैवाने पिंपरी चिंचवड शहरातील एकही रूग्ण कोरोनामुळे दगावलेला नाही. तरीही संभाव्य संकट व तयारी म्हणून महापालिका प्रशासनाने संपूर्ण वायसीएम फक्त कोरोनासाठी ५ एप्रिल पासून आरक्षित करून ठेवले आहे.
इतर आजारावरील उपचारांसाठी शहरातील रूग्णांसाठी शेजारील डाॅ डी वाय पाटील हाॅस्पिटलने घेतलेला पुढाकार व पालिकेला केलेले सहकार्य ही या संकटकाळातील सुखावणारी घटना म्हणावी लागेल.
२२ लाख लोकसंख्येच्या या शहरातील नागरिकांना वायसीएमच्या रुपाने लाभलेले हे आरोग्य सुरक्षा कवच आज कोरोना संकटाची ढाल बनले आहे. येथे काम करणा-या प्रत्येक कर्मचा-यांसाठी (कायम व कंत्राटी)परवा पालिकेने घेतलेली विमा संरक्षणाची हमी यामुळे साक्षात दररोज मृत्युशी स्पर्श करणा-या कर्मचा-यांच्या जीवात जीव आला आहे.